در دنیای امروز که موضوعات محیط‌زیست و صرفه‌جویی انرژی بیشتر از همیشه مورد توجه است، استفاده از عایق‌های حرارتی به‌عنوان یکی از راهکارهای اصلی برای صرفه‌جویی در مصرف انرژی و کاهش تلفات حرارتی در ساختمان‌ها بسیار حائز اهمیت است. با افزایش هزینه‌های انرژی و تأثیرات منفی آن بر محیط‌زیست، این اهمیت به وضوح بیشتر می‌شود. استفاده از عایق حرارتی در ساختمان‌ها می‌تواند منجر به کاهش چشمگیری حتی تا ۵۰ درصد در مصرف انرژی برای گرمایش و سرمایش شود، که این در نهایت به صرفه‌جویی مالی و حفظ محیط‌زیست منجر می‌شود. در این مقاله، می‌خواهیم به بررسی اینکه عایق حرارتی چیست و نحوه عملکردش در ساختمان به چه صورت است، بپردازیم.
عایق حرارتی چیست؟
عایقکاری حرارتی در ساختمان‌ها یکی از مهم‌ترین عوامل برای کاهش انتقال حرارت و حفظ آسایش حرارتی است. ساختمان‌ها به دلیل وجود سطوح مختلف از جمله دیوارها، سقف، کف، پنجره‌ها و سایر بخش‌ها، همواره با انتقال حرارت مواجه هستند. این انتقال حرارت می‌تواند به دلیل تفاوت دما بین دو محیط، از محیط گرم به سمت محیط سرد رخ دهد. به عبارت دیگر دیوارها، سقف، کف و پنجره‌ها به‌عنوان پوسته‌ی خارجی ساختمان عمل می‌کنند و می‌توانند مسیری برای انتقال حرارت باشند.
به‌عنوان مثال، در فصل سرد، حرارت موجود درون ساختمان ممکن است از طریق دیوارها به خارج از ساختمان منتقل شود و در فصل گرما نیز حرارت از محیط خارج به داخل ساختمان وارد شود. این انتقال حرارت می‌تواند تأثیر منفی بر آسایش حرارتی درون ساختمان داشته باشد و همچنین مصرف انرژی ساختمان را افزایش دهد. برای مقابله با انتقال حرارت ناخواسته، استفاده از عایق حرارتی بسیار مؤثر است. این عایق‌ها از جنس‌ها و مواد مختلفی تشکیل شده‌اند که هدف آنها کاهش انتقال حرارت از یک سمت به سمت دیگر است.
عایق حرارتی ماده‌ای است که با قرار دادن یک مانع بین سطوح مختلف ساختمان، مانع انتقال حرارت از یک منطقه به منطقه دیگر می‌شود. این ماده معمولاً به‌عنوان یک پوشش یا لایه بر روی سطوح مختلف نصب می‌شود تا حرارت از داخل به خارج یا از خارج به داخل منتقل نشود. عملکرد اصلی عایق حرارتی، ایجاد یک محیط با تغییرات دمایی کمتر است که می‌تواند به صرفه‌جویی در مصرف انرژی و ایجاد راحتی برای افراد کمک کند. عایق حرارتی در فصل‌های سرد به حفظ حرارت داخل فضا کمک می‌کند و در فصل‌های گرم به حفظ هوای خنک داخل ساختمان کمک می‌کند.
نحوه عملکرد عایق حرارتی
برای درک بهتر عملکرد عایق حرارتی، ابتدا باید با جریان گرما آشنا شویم که از طریق سه مکانیزم اصلی رخ می‌دهد:
- رسانایی (هدایت حرارت): در این مکانیزم، گرما از بخشی که دمای بالاتری دارد به بخشی با دمای پایین‌تر منتقل می‌شود. این نوع انتقال حرارت در مواد جامد بسیار مشهود است. به‌عنوان مثال، در یک دیوار ساختمانی، گرما از سمت گرم دیوار به سمت سرد آن هدایت می‌شود.
- انتقال گرما (همرفتی): این مکانیزم نیازمند حضور یک محیط سیال مانند هوا یا آب است. در این روش، گرما از طریق حرکت سیال منتقل می‌شود. مثال بارز این نوع انتقال، جریان هوای گرم در بدن انسان است که توسط خون انجام می‌شود و یا جریان هوای گرم در اتاق که توسط سیستم‌های تهویه یا بخاری‌ها ایجاد می‌شود.
- تابش: در این روش، گرما از طریق موج‌های الکترومغناطیسی انتقال می‌یابد و مانند تابش خورشید، می‌تواند حتی در خلاء رخ دهد. این روش در دماهای بالا نقش مهمی در انتقال حرارت دارد و گرما را بدون نیاز به محیط واسط، مستقیماً منتقل می‌کند.
انتقال حرارت از جداره‌های خارجی ساختمان به صورت هدایت حرارت، مهم‌ترین عامل در اتلاف یا کسب حرارت در ساختمان‌های معمولی می‌باشد.
کاهش هدایت حرارت با استفاده از انواع عایق‌های حرارتی
کاهش هدایت حرارتی از طریق استفاده از عایق‌های حرارتی یکی از مهم‌ترین روش‌های بهبود بهره‌وری انرژی در ساختمان‌ها است. هدایت حرارتی فرآیندی است که در آن گرما از طریق تماس مستقیم مواد از ناحیه‌ای با دمای بالاتر به ناحیه‌ای با دمای پایین‌تر منتقل می‌شود. برای کاهش هدایت حرارتی، استفاده از مواد عایق با ویژگی‌های خاصی که مانع از انتقال گرما می‌شوند، ضروری است. در ادامه به نحوه عملکرد کاهش هدایت حرارتی با استفاده از عایق‌های حرارتی می‌پردازیم:
- ضریب هدایت حرارتی پایین
مواد عایق حرارتی معمولاً دارای ضریب هدایت حرارتی بسیار پایینی هستند. ضریب هدایت حرارتی، معیاری از قابلیت یک ماده در انتقال گرما است. هرچه این ضریب کمتر باشد، ماده به عنوان عایق حرارتی بهتری عمل می‌کند. مواد مانند پشم سنگ، پشم شیشه، فوم پلی‌استایرن و فوم پلی‌یورتان دارای ضریب هدایت حرارتی پایینی هستند. - ساختار سلولی یا فیبری
بسیاری از مواد عایق دارای ساختار سلولی یا فیبری هستند که هوا یا گازهای بی‌اثر را در داخل خود به دام می‌اندازند. این گازها به دلیل ضریب هدایت حرارتی پایین، نقش مهمی در کاهش انتقال گرما دارند. به عنوان مثال، فوم‌های پلی‌یورتان دارای سلول‌های بسته‌ای هستند که گازهای خاصی را در خود به دام انداخته و از هدایت حرارت جلوگیری می‌کنند. - افزایش ضخامت عایق
افزایش ضخامت مواد عایق یکی از روش‌های مؤثر برای کاهش هدایت حرارتی است. هرچه ضخامت عایق بیشتر باشد، مسیر انتقال حرارت طولانی‌تر شده و گرما باید از لایه‌های بیشتری عبور کند. این امر باعث کاهش میزان گرمای منتقل‌شده از طریق هدایت می‌شود. - انتخاب مواد مناسب
انتخاب مواد عایق با ضریب هدایت حرارتی مناسب برای هر بخش از ساختمان (دیوارها، سقف، کف و…) اهمیت زیادی دارد. مواد عایق با ضریب هدایت حرارتی پایین‌تر برای بخش‌هایی از ساختمان که در معرض انتقال حرارت بیشتری هستند، مناسب‌تر هستند. - عایقکاری مناسب اتصالات و شکاف‌ها
برای کاهش هدایت حرارتی به صورت مؤثر، باید اطمینان حاصل شود که تمامی اتصالات، شکاف‌ها و نواحی مستعد انتقال حرارت به خوبی عایقکاری شده‌اند. استفاده از درزگیرها و نوارهای عایق در محل‌های اتصالات پنجره‌ها، درها و سایر نقاط اتصال می‌تواند به کاهش هدایت حرارتی کمک کند.
به‌طور کلی، کاهش هدایت حرارتی با استفاده از عایق‌های حرارتی، بهینه‌سازی مصرف انرژی و افزایش راحتی حرارتی در ساختمان‌ها را به همراه دارد. این روش‌ها نه تنها موجب کاهش هزینه‌های انرژی می‌شوند، بلکه به کاهش اثرات زیست‌محیطی ناشی از مصرف انرژی نیز کمک می‌کنند.
تاثیر استفاده از عایق‌های حرارتی در کاهش همرفت
استفاده از عایق حرارتی در جداره‌های خارجی ساختمان تأثیر قابل توجهی در کاهش همرفت دارد. با نصب عایق‌های حرارتی بر روی دیوارها، سقف و کف ساختمان، جریان هوا در داخل ساختار عایق محدود می‌شود. این محدودیت در جریان هوا باعث کاهش حرکت همرفتی سیال در داخل جداره‌ها می‌شود، زیرا عایق‌های حرارتی معمولاً دارای ساختارهای سلولی بسته یا باز هستند که هوا یا گازهای بی‌اثر را در خود به دام می‌اندازند. این ویژگی مانع از حرکت آزادانه هوا و در نتیجه کاهش همرفت می‌شود.
همچنین، عایق‌بندی مناسب می‌تواند به طور مؤثری از نشت هوا از طریق درزها و شکاف‌های موجود در جداره‌های خارجی جلوگیری کند. این امر به ویژه در مناطقی که تحت تأثیر تغییرات شدید دما قرار دارند، بسیار حائز اهمیت است. با کاهش نشت هوا، جریان‌های همرفتی ناخواسته کاهش می‌یابد و گرمای داخل ساختمان به خوبی حفظ می‌شود. در نتیجه، استفاده از عایق حرارتی در جداره‌های خارجی نه تنها باعث افزایش کارایی انرژی و کاهش هزینه‌های گرمایش و سرمایش می‌شود، بلکه به بهبود راحتی حرارتی و کیفیت زندگی ساکنان نیز کمک می‌کند.
کاهش تابش حرارتی با استفاده از عایق‌های حرارتی
استفاده از عایق حرارتی در جداره‌های خارجی ساختمان به کاهش تابش حرارتی نیز کمک می‌کند. عایق‌های حرارتی مدرن دارای سطوح بازتابنده هستند که می‌توانند بخش زیادی از تابش حرارتی را بازتاب کنند، به جای اینکه اجازه دهند این انرژی حرارتی به داخل ساختمان نفوذ کند یا از آن خارج شود. این خاصیت بازتابندگی عایق‌های حرارتی، به ویژه در فصل تابستان، می‌تواند به میزان قابل توجهی از گرمایش بیش از حد ساختمان جلوگیری کند و نیاز به سیستم‌های سرمایشی را کاهش دهد.
علاوه بر این، عایق‌های حرارتی می‌توانند به ویژه در شب‌های سرد زمستان مانع از تابش حرارت داخلی به بیرون شوند. این ویژگی کمک می‌کند تا گرمای تولید شده توسط سیستم‌های گرمایشی داخل ساختمان حفظ شود و به محیط خارجی تابیده نشود. این امر باعث کاهش نیاز به انرژی برای گرمایش ساختمان در فصل زمستان می‌شود و در نتیجه به صرفه‌جویی در هزینه‌های انرژی و بهبود بهره‌وری انرژی کمک می‌کند.
مهم‌ترین مزیت‌های استفاده از عایق حرارتی چیست؟
عایق حرارتی با جلوگیری از از دست دادن حرارت در هر سیستمی به حفظ محیط مطلوب کمک می‌کند. عایقکاری حرارتی باعث افزایش راحتی و آسایش ساکنین ساختمان در تمام فصول سال می‌شود، زیرا دمای مطلوب درون ساختمان را برقرار می‌کند و از نیاز بیش از حد به استفاده از سیستم‌های گرمایشی و سرمایشی در فصول سرد و گرم جلوگیری می‌کند. از این رو، نقش عایق حرارتی در صرفه‌جویی انرژی و افزایش کارایی ساختمان‌ها بسیار برجسته است و لازم است در طراحی و ساخت ساختمان‌های جدید یا بازسازی ساختمان‌های قدیمی، به طور جدی به این نکته توجه شود. به عنوان مثال، دیوارهای عایقکاری شده می‌توانند تا ۵۰ درصد یا بیشتر از تلفات حرارتی جلوگیری کنند.
همچنین، عایق‌های حرارتی می‌توانند از افت دما، رطوبت و نفوذ آب به ساختمان جلوگیری کنند و ساختمان را در برابر مشکلاتی مانند پوسیدگی و خرابی‌های ناشی از رطوبت محافظت کنند. علاوه بر این، این عایق‌ها می‌توانند از خطراتی نظیر آتش‌سوزی و انتقال صدا نیز جلوگیری کنند.
اهمیت عایق حرارتی در صرفه‌جویی مصرف انرژی
عایق حرارتی نقش مهمی در حفظ محیط زیست دارد. با کاهش مصرف انرژی برای گرمایش و سرمایش ساختمان‌ها، می‌توان تخلیه گازهای گلخانه‌ای و دیگر آلاینده‌ها را به شدت کاهش داد. این اقدام در جهت حفظ زیستگاه‌ها، کاهش تغییرات اقلیمی و حفظ تنوع زیستی از اهمیت بسزایی برخوردار است.
با توجه به اهمیت صرفه‌جویی در مصرف انرژی و تأثیر مثبت عایق حرارتی بر کارایی انرژی ساختمان‌ها و حفظ محیط زیست، ترویج استفاده از این عایق‌ها و تشویق به اعمال آنها در ساختمان‌ها از اهمیت بسیاری برخوردار است. همچنین، آموزش و آگاهی‌بخشی در مورد انواع عایق‌های حرارتی، مزایا و کاربردهای آنها به مردم می‌تواند در افزایش استفاده از این فناوری‌های پایدار کمک کند. این اقدامات همچنین می‌توانند در جهت تحقق اهداف توسعه پایدار و کاهش اثرات منفی تغییرات اقلیمی مؤثر باشند.
کاربردهای عایق حرارتی چیست؟
عایق‌های حرارتی در صنعت ساختمان به طور گسترده در بخش‌های مختلفی مانند دیوارها، سقف‌ها، کف‌ها و حتی پنجره‌ها به کار می‌روند. این عایق‌ها نقش بسیار مهمی در افزایش بهره‌وری انرژی، کاهش هزینه‌های گرمایش و سرمایش، و بهبود راحتی حرارتی ساکنان دارند. در زیر به چند دسته‌بندی اصلی کاربردهای عایق حرارتی در ساختمان پرداخته شده و متریال‌های مورد استفاده در هر دسته‌بندی نیز معرفی شده‌اند:
1) استفاده از عایق‌های حرارتی در دیوارها
عایق‌های حرارتی در دیوارها به منظور کاهش انتقال حرارت و بهبود کارایی انرژی در ساختمان‌ها استفاده می‌شوند. این عایق‌ها به صورت داخلی و خارجی اجرا یا نصب می‌شوند و نقش مهمی در حفظ دمای داخلی ساختمان و کاهش مصرف انرژی دارند.
- دیوارهای خارجی: برای دیوارهای خارجی، عایق‌هایی مانند پشم‌های معدنی، فوم پلی‌یورتان، ملات‌های پاششی و… کاربرد دارند. این عایق‌ها با جلوگیری از نفوذ هوای سرد یا گرم به داخل ساختمان، محیطی مطلوب‌تر برای ساکنان فراهم می‌کنند و هزینه‌های گرمایش و سرمایش را کاهش می‌دهند. از جمله عایق‌هایی که در دیوارهای خارجی قابل استفاده هستند، اندود عایق حرارتی ایزولتکو می‌باشد که به صورت پاششی قابل اجرا است. استفاده از این محصول موجب درزبندی صوتی و عایقکاری حرارتی کامل، حذف پل‌های حرارتی و تأمین الزامات مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان می‌گردد.
- دیوارهای داخلی: در دیوارهای داخلی نیز عایق‌هایی مانند فوم پلی‌یورتان، سلولز و ملات‌های پاششی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این عایق‌ها می‌توانند به صورت پاششی یا تخته‌ای بر روی دیوارها اعمال شوند. استفاده از عایق‌های حرارتی در دیوارهای داخلی علاوه بر کاهش انتقال حرارت، به کاهش انتقال صوت نیز کمک می‌کند و موجب ایجاد محیطی آرام‌تر در داخل ساختمان می‌شود.
به طور کلی، عایقکاری دیوارها یکی از مؤثرترین راه‌ها برای بهبود کارایی انرژی ساختمان است و نقش بسزایی در حفظ دمای مطلوب داخلی و کاهش هزینه‌های انرژی دارد.
2) استفاده از عایق‌های حرارتی در کف طبقات و بام
استفاده از عایق حرارتی در کف‌ها یکی از عوامل مهم در بهبود کارایی انرژی ساختمان‌ها و افزایش راحتی حرارتی ساکنان است. کف‌ها نقش مهمی در انتقال حرارت بین طبقات مختلف ساختمان و همچنین بین فضای داخلی و محیط خارجی دارند. بنابراین، عایقکاری مناسب کف‌ها می‌تواند به کاهش تلفات حرارتی و هزینه‌های انرژی کمک کند.
- کف طبقات: عایقکاری کف طبقات به‌خصوص در ساختمان‌های چند طبقه اهمیت زیادی دارد. در این نوع ساختمان‌ها، انتقال حرارت بین طبقات می‌تواند باعث افزایش مصرف انرژی برای گرمایش و سرمایش شود. استفاده از عایق‌هایی مانند پشم سنگ، پشم شیشه، فوم پلی‌یورتان، بتن‌های عایق حرارتی و… می‌تواند به کاهش این انتقال حرارت کمک کرده و محیطی راحت‌تر و با دمای متعادل‌تری برای ساکنان ایجاد کند. علاوه بر این، عایقکاری کف طبقات می‌تواند به کاهش انتقال صدا بین طبقات نیز کمک کند.
- کف طبقه اول: در ساختمان‌هایی که طبقه اول بر روی زمین قرار دارد، استفاده از عایق حرارتی در کف این طبقه بسیار ضروری است. این کار باعث جلوگیری از نفوذ سرما از زمین به داخل ساختمان و حفظ دمای مطلوب در فضای داخلی می‌شود. عایق‌هایی مانند پلی‌استایرن و بتن‌های عایق حرارتی می‌توانند در این زمینه مؤثر باشند. استفاده از عایق (XPS) پلی‌استایرن اکسترود شده و (EPS) منبسط شده حرارتی در کف طبقه اول باعث کاهش هزینه‌های گرمایش در فصول سرد و افزایش راحتی حرارتی ساکنان می‌شود. همچنین، استفاده از بتن عایق ایزولکپ، بتن فوق سبک عایق حرارت، گزینه بسیار مناسبی جهت عایق‌سازی کف طبقه‌ای که در مجاورت زمین یا پارکینگ است محسوب می‌شود.
- کف بام (بام ساختمان): عایقکاری بام ساختمان نیز نقش مهمی در بهبود کارایی انرژی ساختمان دارد. بام ساختمان یکی از مناطق اصلی است که حرارت را به خارج از ساختمان منتقل می‌کند. استفاده از انواع عایق حرارتی مناسب در بام می‌تواند به کاهش تلفات حرارتی و حفظ دمای مطلوب داخلی کمک کند. این کار نه تنها باعث کاهش هزینه‌های انرژی می‌شود، بلکه به افزایش طول عمر بام و جلوگیری از آسیب‌های ناشی از تغییرات دمایی نیز کمک می‌کند. استفاده از عایق حرارتی ایزولکپ می‌تواند اجرای لایه عایق و لایه شیب‌بندی را به‌صورت همزمان فراهم کند و الزامات مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان را رعایت و ارتقا رتبه انرژی ساختمان به EC، فراهم کند.
به طور کلی، عایقکاری کف‌ها، به ویژه در طبقات مختلف و بام ساختمان، یکی از اقدامات اساسی در بهبود کارایی انرژی و ایجاد محیطی راحت و با دمای متعادل در ساختمان‌ها است.
استفاده از عایق‌های حرارتی در سقف
عایق‌سازی سقف‌ها یکی از مؤثرترین روش‌ها برای بهبود بهره‌وری انرژی در ساختمان‌ها است. سقف‌ها به دلیل تماس مستقیم با محیط بیرونی، یکی از مسیرهای اصلی انتقال حرارت به داخل یا خارج از ساختمان محسوب می‌شوند. استفاده از عایق‌های حرارتی در سقف‌ها می‌تواند به طور چشمگیری تلفات حرارتی را کاهش دهد و نیاز به سیستم‌های گرمایشی و سرمایشی را کم کند.
سقف‌های مسطح: در سقف‌های مسطح، نصب عایق حرارتی در سطح زیرین یا بالای سقف می‌تواند از انتقال حرارت جلوگیری کند. این نوع سقف‌ها به دلیل سطح گسترده‌ای که در معرض نور خورشید قرار دارند، به طور ویژه نیازمند عایق‌سازی مناسب هستند. عایق‌های حرارتی در این نوع سقف‌ها می‌توانند از ورود حرارت در تابستان و خروج حرارت در زمستان جلوگیری کنند، که در نتیجه باعث کاهش مصرف انرژی و هزینه‌های مربوطه می‌شود.
سقف‌های شیبدار: در سقف‌های شیبدار نیز عایق‌سازی حرارتی اهمیت زیادی دارد. این سقف‌ها معمولاً دارای فضای زیرشیروانی هستند که می‌تواند به عنوان یک عایق طبیعی عمل کند. با این حال، اضافه کردن لایه‌های عایق حرارتی می‌تواند کارایی این فضا را افزایش دهد. نصب عایق حرارتی در بین تیرهای سقف شیبدار یا روی سطح داخلی شیروانی، علاوه بر کاهش تلفات حرارتی، به کاهش نفوذ صدا نیز کمک می‌کند.
استفاده از عایق‌های حرارتی در سقف‌ها نه تنها به صرفه‌جویی در مصرف انرژی کمک می‌کند، بلکه باعث افزایش راحتی ساکنان نیز می‌شود. با کاهش نوسانات دمایی در داخل ساختمان، عایق‌های حرارتی می‌توانند محیطی پایدارتر و دلپذیرتر ایجاد کنند. همچنین، عایق‌سازی مناسب سقف‌ها می‌تواند به افزایش عمر مفید ساختمان و کاهش نیاز به تعمیرات مکرر کمک کند. عایق حرارتی ایزولتکو به دلیل چسبندگی بالا و داشتن مواد پلیمری و الیاف‌های مخصوص، گزینه مناسبی جهت عایق‌سازی سقف از زیر به صورت پاششی است. شما می‌توانید جهت آشنایی بیشتر در خصوص عایقکاری حرارتی پوسته خارجی با محصول ایزولتکو به وبلاگ ما مراجعه نمایید.
ویژگی‌های یک عایق حرارتی مناسب
عایق حرارتی در ساختمان‌ها باید ویژگی‌های خاصی را برآورده کند تا مطابق با مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان، به عنوان عایق حرارتی معتبر شناخته شود. طبق این مقررات، عایق حرارتی باید دارای مقاومت حرارتی کل پوسته خارجی به اندازه‌ای باشد که حداقل معادل W/m.K باشد و ضریب هدایت حرارتی عایق مصرفی باید کمتر یا مساوی با 0.065 m².K/W باشد. این ویژگی‌ها به منظور کاهش تلفات انرژی و افزایش بهره‌وری انرژی در ساختمان‌ها ضروری هستند.
علاوه بر این استانداردها، ویژگی‌های کلی دیگری نیز برای انتخاب یک عایق حرارتی مناسب وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد:
- میزان مقاومت حرارتی بالا: جلوگیری از هدررفت انرژی و افزایش کارآیی.
- عدم سمی بودن: عدم وجود مواد مضر و زیانبار برای ساکنان ساختمان.
- مقاومت در برابر احتراق: مقاومت بالا در برابر آتش‌سوزی و کاهش احتمال حریق.
- مقاومت در برابر فشار: توانایی تحمل بارهای مختلف ساختمانی.
- مقاومت در برابر عوامل خارجی: مقاومت در برابر اشعه‌های ماوراء بنفش، جانوران، قارچ و میکروب‌ها.
- ضریب انبساط و انقباض مناسب: تغییرات حجمی کم در شرایط دمایی مختلف.
- واکنش‌پذیری شیمیایی: غیر واکنش‌پذیر و خنثی از نظر شیمیایی.
- خاصیت موئینگی مناسب: قابلیت نصب راحت و با دوام بر روی سطوح مختلف.
این ویژگی‌ها تضمین می‌کنند که عایق حرارتی به بهبود کارایی انرژی ساختمان کمک کرده و سلامت ساکنان را نیز حفظ کند.
بدون دیدگاه